Week 3

Hallo samen,

Hier weer een berichtje vanuit het FANTASTISCHE Suriname. Want wat ben ik toch aan het genieten hier. Suriname is een fantastisch land met leuke mensen, lekker eten en een super mooie omgeving. Maar daarnaast is het ook zo leuk doordat er hier zoveel Nederlandse en Belgische stagiaires zijn.
Iedereen kent elkaar, en als je elkaar niet kent leer je elkaar wel kennen. Het is zo´n beetje een grote familie met zn alle wat dus ook betekend 1 groot feest met elkaar. En daar nemen wij het dan ook goed van. Wij gaan uit wanneer de kans ervoor is, doen leuke dingen wanneer de kans ervoor is, spreken met elkaar af, zitten bij elkaar, borrelen met elkaar, eten samen.. Zoals ik dus al zei; "een groot feest hier".

Vorige week heb ik mijn stage dagen gelopen. Het zijn wel lange dagen die wij maken, maar ze zijn weer voorbij. Weer een week om zullen we maar zeggen. Ik heb met wat patiënten gesproken en kwam zo achter steeds meer dingen van de Surinaamse cultuur. Wat achter een soms boze blik, schuilt een heel lief, nieuwsgierig en toch wel open persoon.
Het is leuk om de mensen ook van dichtbij te leren kennen dan.

Donderdagavond zijn wij weer gezellig uit gewest in de havanna. Eerst weer bij ons thuis gezeten met wat mensen, spelletje gedaan, borrel gedronken, muziekje geluisterd en toen waren wij klaar om uit te gaan. Wij zitten tot nu toe nog altijd bij ons thuis, zo gaat dat nou eenmaal en dat is erg gezellig.

Vrijdag hadden wij lekker vrij waardoor we heerlijk konden uitslapen en lekker konden koetelen. Vrijdag avond zouden wij op trip gaan dus moesten overdag onze spullen klaarzetten, tussen het uitrusten door natuurlijk.

Vrijdagavond om 18 uur vertrokken we. We waren met ongeveer 20 personen. Een trip die door een Nederlandse jongen was geregeld. Die jonge werkt al een jaar hier in Suriname dus die heeft wel zijn contacten hier.
Met al die mensen + hun spullen+ de boodschappen die we onderweg nog moesten ophalen was de 'wagen' toch echt wel vol geladen. En dat bleek ook want onderweg hadden wij een lekke band, maar gelukkig was dit al snel verholpen.

Toen gingen wij opweg naar een 'feest'. Het was ee soort van feest omdat iemand in een marron stam was overleden. De marrons zijn van vroeger de gevluchte slaven. Wij waren uitgenodigd om dit een keer bij te mogen wonen. Wij kwamen daar in het donker natuurlijk aan en stapte de bus uit. Met elkaar liepen wij naar 'de plek' toe. Een beetje ongemakkelijk was het wel om met een groep bakra's (blanken) aan te komen lopen. Iedereen keek ons aan en wij wisten niet wat we zagen. Er waren rond de 200 mensen die verspreid overal stonden. Ergens in een huisje stond de kust van de overledene, daarvoor stond een soort van dj die muziek aan het draaien was en daarvoor waren allemaal mensen aan het dansen en aan het drinken. Om de feestende mensen stonden stoelen heen zodat een ieder kon uitrusten wanneer dat nodig was. Wij stonden te kijken met zn alle, toen de dames op de dansvloer werden getrokken door een vrouw. Dus natuurlijk danste wij mee. Een beetje ongemakkelijk was het nog steeds wel, maar super leuk om te doen. Lekker losgaan. Uiteindelijk begonnen er mensen op een djembé te spelen en ging iedereen in een kring dansen, dat was erg leuk om te doen.

Op een gegeven moment was het mooi geweest en hebben wij ons reis vervolgd. We gingen met de bus naar een waterkant toe waarnaar wij met een bootje naar een eiland zouden varen. Dus dat betekende dat al die spullen van de bus in de boot moesten. Vrij snel vormde wij met elkaar een menselijke trein en alle spullen waren dan ook snel over.
Toen zaten wij in een klein bootje, op de grond, tas op schoot, in het donker naar de super mooie sterren hemel te kijken en vaarde wij naar het eiland toe. Dit was toch wel een bijzonder moment om mee te maken (alsof het een beetje stiekem moest zo in het donker). Op het eiland aangekomen hadden wij onze hangmatten opgehangen, gingen wij even een drankje doen met elkaar, muziekje op, en genieten van de sterrenhemel. Heerlijk.

De volgende ochtend vertrokken wij weer optijd. We zouden naar een onbewoond eiland varen waar wij de volgende nacht zouden verblijven. Onderweg stopte wij zo hier en daar om te kunnen zwemmen of te vissen. Toen kwamen wij bij het onbewoonde eiland aan. Het was super mooi weer dus we waren blij dat we eindelijk even konden schuilen in de schaduw. Levend verbranden op de boot was wel een dingetje..
Op het eiland pakte wij de boot uit en ging iedereen lekker zijn gang. De een ging zwemmen, de ander ging vissen en weer een ander zocht een plekje om zijn hangmat op te hangen. Charlotte en ik gingen samen het eiland verkennen. WAUW, het leek wel expeditie Robbinson. Met zijn 2e weglopen van de groep (alsof we gingen bespreken wie we eruit zouden stemmen vanavond) op een eiland, mooi weer en even weg van de bewoonde wereld. Dit was echt genieten en was voor ons beide heel bijzonder. 's Avonds was het weer erg gezellig, waardoor we weer laat gingen slapen. De vissen die werden gevangen werden klaar gemaakt boven het kampvuur om op te eten en ook de kip die wij die middag hadden gekocht werd door een persoon van de groep geslacht en klaar gemaakt om op te eten. Ook dat moet je meemaken.

De volgende ochtend deden wij het rustig aan. Uiteindelijk zijn wij langs verschillende bewoonde eilandjes gevaren en uitgestapt om te kijken hoe het er daar uit zag. Het was een beetje het gevoel van groeten uit de rimboe. Wij moesten ons op zo'n eiland voorstellen aan de stamoudste waarna wij een kijkje mochten nemen op zijn eiland. Heel bijzonder om ook dit weer te mogen zien.

Uiteindelijk kwamen wij 's avonds weer bij de kant aan waar de bus stond en was de trip weer voorbij. Want een onwijs bijzonder en mooi weekend was dit!!

Toen wij eenmaal thuiskwamen gingen wij snel douchen. Want je voelde je echt wel vies na zo'n weekend zonder al te veel hygiëne. En daarna direct slapen want het was ondertussen 00 uur en wij moesten de volgende ochtend om 6:15 weer op de fiets zitten naar onze stage toe.

Maandagavond ben ik met Charlotte en twee huisgenoten gaan hardlopen. Dat was even lekker zeg, ik heb ik tijde niet meer zoveel gezweet. De kilo's lagen er dus weer af (hoop ik)!

Maandag middag kreeg ik wat last van mijn oog, beetje irritatie dacht ik. Toen ik thuis kwam had ik mijn lenzen uitgedaan en mijn bril opgezet. Rust voor mijn ogen dacht ik, dan komt het wel weer goed.
Maandagavond begon mijn linker oog steeds meer te tranen, ik had het gevoel alsof er iets in mijn oog zat (een vliegje ofzo) maar dat zat er niet. Ook begon het oog steeds dikker te worden. Snel slapen dus maar.
Die nacht had mijn oog alleen maar getraand, het deed zeer en slapen zat er dus niet in. Dinsdagochtend moest ik evengoed naar stage maar ik zou daar even vragen of ik langs de dokter kon.
Op stage aangekomen stuurde de hoofdzuster mij direct naar de SEH (zo gaat dat hier). Daar werd ik onderzocht en ze dachten eerst ontstoken ogen. Uiteindelijk werd ik doorverwezen naar de oogarts. Die had mij onderzocht en vertelde mij dat er een scheurtje in mijn hoornvlies zit, waar een bacterie in is gekomen. Dit moest snel worden behandeld, maar gelukkig was ik er snel bij. Er werden twee kweekjes afgenomen en ik moest medicijnen ophalen bij de apotheek. Ik heb 3 soorten oogdruppels en 1 oogzalf gekregen, allemaal antibiotica. Ieder half uur moet ik mijn ogen druppelen.
Uiteindelijk kwam ik rond 12 uur thuis en heb ik flink wat rust genomen en mijn wekker ieder uur gezet. Vanmorgen moest ik weer voor controle bij de oogarts komen. Mijn oog voelde al wat beter en dat bleek ook wel. Het zag er al een stuk beter uit dan gisteren. Er zitten nog 3 gaatjes in mijn oog en zolang die nog niet zijn gedicht moet ik terug blijven komen op controle. Morgenochtend weer terug dus. Hij heeft vandaag mijn lenzen en vloeistof op kweek gezet om te kijken of hij daar meer informatie uit kan halen.
Het is even een vervelende ontwikkeling maar ik heb wel vertrouwen in deze oogarts. Hij doet veel moeite voor mij en weet waar hij het over heeft. Mijn oog voelt vandaag ook al veel beter dus dat gaat goed. Verder is het afwachten, mijn medicijnen goed innemen en meer kan ik niet doen.
Ik hou deze week wel even rust. Vandaag is het Onafhankelijkheidsdag (Suriname is 40 jaar onafhankelijk) wat natuurlijk goed gevierd moet worden. Gister waren er al wat feesten en vandaag weer, iedereen is ook vrij dus daar wordt goed van geprofiteerd. Ik heb maar verstandig afgezegd en zit nu lekker thuis. Ik mis liever wat leuke dingen, dan mijn oog.

Uiteindelijk gaat het verder prima met mij. Dit weekend hadden wij (gelukkig nu) niets gepland en gaan wij het lekker rustig aan doen. Zondag is het markt hier dus dat is ook wel eens leuk om mee te maken. Ik hou mij voorlopig even rustig en ga verder met genieten hier, want voor ik het weer is het alweer over. Er zijn nu al 3 weken voorbij!!

Voor nu stop ik ermee en ga ik weer lekker even in mijn hangmat liggen. Gewoon buiten met zo'n 29 graden, heerlijk hoor!
Van de week gaan wij een kerstboom halen om toch ook maar het gevoel te krijgen dat het bijna kerst is, want dat kan je je met dit weer toch echt nog niet voorstellen!

Groetjes allemaal en een dikke kus van mij!
xxxxxx