De eerste dagen
Door: Wendy van Tricht
Blijf op de hoogte en volg Wendy
05 November 2015 | Suriname, Paramaribo
03-11
In de ochtend stond ik vroeg op, de laatste spullen in de koffer, gezamenlijk ontbijten en nog even een rondje met de hond.
Vandaag gaat het echt gebeuren, maar het besef is er nog niet helemaal.
Om 10 uur vertrokken we van huis, koffers in de kofferbak en gaan.
Papa, mama, Dennis, Merle, Jeanne en natuurlijk Roy gingen mee om mij uit te zwaaien.
Eenmaal aangekomen op Schiphol moesten we nog even wachten op Charlotte, toen zij aan was gekomen moesten wij nog wat spullen uitwisselen in de koffers en gingen we deze sealen. 23 kilo mochten wij aan bagage meenemen. De eerste twee koffers waren rond de 22,5 kilo, pfoee net aan. Toen mocht mijn koffer op de weegschaal. en jawel 23,4 kilo! Er moest dus wat uit, met pijn in mijn hart moest ik toch mijn pot pindakaas thuislaten (alsof ze dat niet hebben hier, maar dat terzijde)
De koffers geseald, ingecheckt en de reis kan beginnen. Nu alleen nog afscheid nemen van iedereen wat toch wel een moeilijk momentje was. Maar... je moet er wat voor over hebben. Snel weg van daar en door de douane heen. Alles ging vrij vlot dus konden we nog even wat eten en een wijntje doen om bij te komen. En daarna op naar het vliegtuig!
8,5 uur vliegen, dus moesten wij het ons zelf wel comfortabel maken.. de schoenen gingen dus al snel uit. We hadden verder een prima vlucht en verbazend goed eten (en ja echt.. onze eerste roti!).
Onderweg wel af en toe wat turbulentie, maar dat hoort erbij.
In Suriname uitgestapt (nl tijd 23 uur/su tijd 19 uur) liepen wij tegen een muur van warmte aan, welkom en wen er maar aan. We moesten eerst door de douane en dan konden wij onze koffer halen. Helaas hadden wij de verkeerde rij gekozen waardoor wij echt als aller laatste de douane door konden, hoe dit zo kan?!
Charlotte en ik mochten ons melden bij twee jongere mannen, een beetje teuten en grapjes maken maar toen wilde ze wel een x met ons uit. Dus echt waar, wij kregen van hun beide hun telefoonnummer en als dat nog niet erg genoeg was kreeg ik ''s avonds een vriendschapsverzoek op Facebook van die jonge!! Hij had mijn naam gezien in mijn paspoort en die onthouden, heb ik weer.
Toen wij eenmaal de koffers hadden gepakt en deze hadden ingeladen werden wij naar ons huisje gebracht. dit zou ruim een uur duren dus mijn ogen vielen al dicht in het busje. Aangekomen thuis werden wij opgewacht door onze huisgenoten. Even kennisgemaakt, een rondleiding door huis gehad (ons eerste kakkerlak gezien), en daarna snel het bed opgemaakt en slapen maar.
04-11
Ik werd al vroeg wakker maar had wel goed geslapen. Door de warmte., werd ik mijn bed uitgebrand en gingen we uit bed. Nu was het tijd om de koffers uit te pakken. Ik heb een mega grote kamer gekregen dus het bergen van spullen is geen probleem. Deze week slapen Charlotte en ik nog op 1 kamer en vanaf volgende week is er weer een kamer vrij en neemt Charlotte die kamer.
We hadden een drukke planning deze dag, dus een goed ontbijtje kon geen kwaad. Maar helaas, we hadden alleen een banaan waar wij het mee moesten doen.
Rond 9:30 uur werden wij opgehaald en naar onze contactpersoon toe gebracht. Daar even wat door genomen en toen werden wij meegenomen op city tour. Noujaa city tour.. overal hard voorbij rijden en vertellen wat het is, maar we hadden iig wat van Suriname gezien.
Daarna werden wij naar onze stage gebracht voor de eerste kennismaking. Op het eerste gezicht oogt het ziekenhuis erg oud en primitief, maar wel knap en gedisciplineerd.
Wij werden vanaf het ziekenhuis weer opgehaald en naar het huis gebracht van de andere studenten waar wij mee naar Suriname zijn gekomen. Hier stonden onze fietsen klaar en wij konden dan ook vanaf hun huis fietsend naar ons huis gaan.
Wij naar huis, die meiden wllde boodschappen halen dus hup met z'n 6e op de fiets. In Suriname fietst NIEMAND, ze rijden links en als achterlijke dus we moesten goed uitkijken, in een treintje fietsen dus maar.
Ook werd ons verteld dat wij naar de stad moesten om daar de vrouw te ontmoeten die onze schorten maakt, dus eerst daar maar heen fietsen.
Daar gingen we dan.. 6 Nederlandse meiden achter elkaar fietsend op de weg.. we leken wel een attractie. Er is nog nooit zoveel getoeterd, geroepen, gezwaaid of gefloten naar mij.
Toen alles geregeld was moesten wij uit de stad weer naar huis, maar hier in Paramaribo zijn de meeste wegen eenrichtingsverkeer waardoor wij niet zo goed meer de weg naar huis wisten en dus verdwaalde, TOP!
Na 3x de weg gevraagd te hebben kwamen wij eindelijk thuis aan.
Toen door naar de surpermarkt want het was ondertussen 17 uur en wij hadden alleen nog een banaan gegeten die dag. Snel brood gehaald en thuis wat gegeten, heerlijk! Brood is net zoals in Nederland dus dat is helemaal goed.
In de avond zouden wij een man op visite krijgen, van de stage van die jongens, dus we zouden BBQ'en. Iedere maandagavond gaan mijn huisgenoten vissen en wat ze vangen gaat de vriezer in en eten ze later op. Ik maar denken dat het kleine visjes waren, kwamen er ineens 2 mega vissen die vriezer uit. Deze moesten ze zelf nog helemaal villeren dus ben ik maar even naar boven gegaan.
Na het eten hadden we nog gezellig samen zitten teuten en had ik mijn eerste PARBO biertje gedronken, prima spul!
Toen eindelijk naar bed want het was toch wel een drukke en indrukwekkende dag geweest.
Vanmorgen werd ik rond 7 uur wakker. Onze huisgenoten nemen ons vanavond mee uit, eerst met de partybus en daarna door naar de havanalounge. Dit schijnt echt gekkenhuis te zijn dus wij zouden het vanmorgen rustig aan doen.
Het is hier zo rond de 33 graden en echt wel warm, maar als je rustig aan doet en veel drinkt is het prima vol te houden.
Verder gaat het prima met mij, dit zijn nog maar de eerste dagen. Moet wel even wennen aan alles, maar dat gaat zeker goedkomen.
Jullie horen van mij,
X Wendy!
In de ochtend stond ik vroeg op, de laatste spullen in de koffer, gezamenlijk ontbijten en nog even een rondje met de hond.
Vandaag gaat het echt gebeuren, maar het besef is er nog niet helemaal.
Om 10 uur vertrokken we van huis, koffers in de kofferbak en gaan.
Papa, mama, Dennis, Merle, Jeanne en natuurlijk Roy gingen mee om mij uit te zwaaien.
Eenmaal aangekomen op Schiphol moesten we nog even wachten op Charlotte, toen zij aan was gekomen moesten wij nog wat spullen uitwisselen in de koffers en gingen we deze sealen. 23 kilo mochten wij aan bagage meenemen. De eerste twee koffers waren rond de 22,5 kilo, pfoee net aan. Toen mocht mijn koffer op de weegschaal. en jawel 23,4 kilo! Er moest dus wat uit, met pijn in mijn hart moest ik toch mijn pot pindakaas thuislaten (alsof ze dat niet hebben hier, maar dat terzijde)
De koffers geseald, ingecheckt en de reis kan beginnen. Nu alleen nog afscheid nemen van iedereen wat toch wel een moeilijk momentje was. Maar... je moet er wat voor over hebben. Snel weg van daar en door de douane heen. Alles ging vrij vlot dus konden we nog even wat eten en een wijntje doen om bij te komen. En daarna op naar het vliegtuig!
8,5 uur vliegen, dus moesten wij het ons zelf wel comfortabel maken.. de schoenen gingen dus al snel uit. We hadden verder een prima vlucht en verbazend goed eten (en ja echt.. onze eerste roti!).
Onderweg wel af en toe wat turbulentie, maar dat hoort erbij.
In Suriname uitgestapt (nl tijd 23 uur/su tijd 19 uur) liepen wij tegen een muur van warmte aan, welkom en wen er maar aan. We moesten eerst door de douane en dan konden wij onze koffer halen. Helaas hadden wij de verkeerde rij gekozen waardoor wij echt als aller laatste de douane door konden, hoe dit zo kan?!
Charlotte en ik mochten ons melden bij twee jongere mannen, een beetje teuten en grapjes maken maar toen wilde ze wel een x met ons uit. Dus echt waar, wij kregen van hun beide hun telefoonnummer en als dat nog niet erg genoeg was kreeg ik ''s avonds een vriendschapsverzoek op Facebook van die jonge!! Hij had mijn naam gezien in mijn paspoort en die onthouden, heb ik weer.
Toen wij eenmaal de koffers hadden gepakt en deze hadden ingeladen werden wij naar ons huisje gebracht. dit zou ruim een uur duren dus mijn ogen vielen al dicht in het busje. Aangekomen thuis werden wij opgewacht door onze huisgenoten. Even kennisgemaakt, een rondleiding door huis gehad (ons eerste kakkerlak gezien), en daarna snel het bed opgemaakt en slapen maar.
04-11
Ik werd al vroeg wakker maar had wel goed geslapen. Door de warmte., werd ik mijn bed uitgebrand en gingen we uit bed. Nu was het tijd om de koffers uit te pakken. Ik heb een mega grote kamer gekregen dus het bergen van spullen is geen probleem. Deze week slapen Charlotte en ik nog op 1 kamer en vanaf volgende week is er weer een kamer vrij en neemt Charlotte die kamer.
We hadden een drukke planning deze dag, dus een goed ontbijtje kon geen kwaad. Maar helaas, we hadden alleen een banaan waar wij het mee moesten doen.
Rond 9:30 uur werden wij opgehaald en naar onze contactpersoon toe gebracht. Daar even wat door genomen en toen werden wij meegenomen op city tour. Noujaa city tour.. overal hard voorbij rijden en vertellen wat het is, maar we hadden iig wat van Suriname gezien.
Daarna werden wij naar onze stage gebracht voor de eerste kennismaking. Op het eerste gezicht oogt het ziekenhuis erg oud en primitief, maar wel knap en gedisciplineerd.
Wij werden vanaf het ziekenhuis weer opgehaald en naar het huis gebracht van de andere studenten waar wij mee naar Suriname zijn gekomen. Hier stonden onze fietsen klaar en wij konden dan ook vanaf hun huis fietsend naar ons huis gaan.
Wij naar huis, die meiden wllde boodschappen halen dus hup met z'n 6e op de fiets. In Suriname fietst NIEMAND, ze rijden links en als achterlijke dus we moesten goed uitkijken, in een treintje fietsen dus maar.
Ook werd ons verteld dat wij naar de stad moesten om daar de vrouw te ontmoeten die onze schorten maakt, dus eerst daar maar heen fietsen.
Daar gingen we dan.. 6 Nederlandse meiden achter elkaar fietsend op de weg.. we leken wel een attractie. Er is nog nooit zoveel getoeterd, geroepen, gezwaaid of gefloten naar mij.
Toen alles geregeld was moesten wij uit de stad weer naar huis, maar hier in Paramaribo zijn de meeste wegen eenrichtingsverkeer waardoor wij niet zo goed meer de weg naar huis wisten en dus verdwaalde, TOP!
Na 3x de weg gevraagd te hebben kwamen wij eindelijk thuis aan.
Toen door naar de surpermarkt want het was ondertussen 17 uur en wij hadden alleen nog een banaan gegeten die dag. Snel brood gehaald en thuis wat gegeten, heerlijk! Brood is net zoals in Nederland dus dat is helemaal goed.
In de avond zouden wij een man op visite krijgen, van de stage van die jongens, dus we zouden BBQ'en. Iedere maandagavond gaan mijn huisgenoten vissen en wat ze vangen gaat de vriezer in en eten ze later op. Ik maar denken dat het kleine visjes waren, kwamen er ineens 2 mega vissen die vriezer uit. Deze moesten ze zelf nog helemaal villeren dus ben ik maar even naar boven gegaan.
Na het eten hadden we nog gezellig samen zitten teuten en had ik mijn eerste PARBO biertje gedronken, prima spul!
Toen eindelijk naar bed want het was toch wel een drukke en indrukwekkende dag geweest.
Vanmorgen werd ik rond 7 uur wakker. Onze huisgenoten nemen ons vanavond mee uit, eerst met de partybus en daarna door naar de havanalounge. Dit schijnt echt gekkenhuis te zijn dus wij zouden het vanmorgen rustig aan doen.
Het is hier zo rond de 33 graden en echt wel warm, maar als je rustig aan doet en veel drinkt is het prima vol te houden.
Verder gaat het prima met mij, dit zijn nog maar de eerste dagen. Moet wel even wennen aan alles, maar dat gaat zeker goedkomen.
Jullie horen van mij,
X Wendy!
-
05 November 2015 - 18:28
Astrid:
Hé Wendy, zie je wel niets te veel gezegd over de Surinaamse man. Hi hi .... Wat zal je blij zijn als Roy aan je zijde loopt laten ze je eindelijk met rust, jachtseizoen gesloten. Heel veel plezier nog komende week, leuk om je verhaal te lezen. XXX Astrid -
05 November 2015 - 19:31
Ellie :
WeHoi wendy ff bericht van mij leuk dat FaceTime vanmiddag zo ver weg en toch dichtbij mooi dat alles naar het zin is geniet lekker en.... Van het warme weer. Dikke kus van hier en een high five van kaya xxxxxxx doei -
05 November 2015 - 20:17
Linda:
Hé Wen wat leuk om je eerste verslag te lezen. Ik blijf je volgen. Ben nu alweer
benieuwd naar je volgende bericht. Veel liefs linda -
05 November 2015 - 23:09
Lilian :
Hoi Wendy. Leuk om je zo te volgen. Zal nog wel even wennen zijn. Maar komt goed. Groetjes.
-
07 November 2015 - 19:21
Petra:
Hé Wendy, gevonden! Leuk om te lezen dat alles zo goed gaat. Meid je komt helemaal mager terug als je de hele dag op een banaan moet doorkomen. Dat is voor mij een tussendoortje.
Nou werkse de komende dagen en ik hoop snel weer van je te lezen.
Groetjes, Petra -
08 November 2015 - 15:14
Ellie :
Lieve Charlotte en Wendy , na vandaag is het even gebeurd met stappen . Morgen eerste dab van Jullie stage heel feel succes en Wendy well even vragen of je even Foto mag maken van je eerste kindje dat je op de wereld hebt helpen brengen ...... Spannend ..... En heel feel werkplezier -
08 November 2015 - 16:50
Yvonne:
Hoi wendy,heb je verslag gelezen,ja het zal allemaal wel wennen zijn inderdaad,wel lekker dat je een kamer straks voor je zelf hebt,( mis je de pindakaas al)
Hoop dat je een fijne tijd daar mag hebben,we houden je in de gaten hoor.
Xxxx van ons. -
09 November 2015 - 16:49
Jolanda:
Hoi Wendy,
Geniet van alles daar kanjer.. -
12 November 2015 - 10:47
Trudie De Lange:
Hoi Wendy, Cees ( Sinnige ) kijkt met me mee, de hartelijke en een dikke kus van Cees S.
gr Trudie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
